Ruwhaar Teckelkennel van 't Rief

Gefokt op schoonheid en karakter

Babyboom van 2020.

Het was een jaar van uitersten. Van uitermate leuke dingen op puppy gebied maar ook op gebied van veel verdriet. Dat verdriet heeft veel mooie vriendschappen opgeleverd. Ik probeer het in een notendop samen te vatten, want anders zou het een boekwerk opleveren. Pitou, Xarah, Tess en Fabiënne (de enige 4 dames waar wij mij fokken) waren zo ongeveer tegelijk uitgerekend in het voorjaar.

Bij Pitou ging het al helemaal fout. We wisten dat ze maar 1 pup bij zich droeg en die pup is helaas dood geboren. De details ga ik jullie besparen. 2 dagen later kondigde Xarah zich aan doordat ze begon te vloeien en de kleur was alles behalve normaal. Een spoedritje naar de dierenarts, een keizersnee, een verwijderde baarmoeder enz en 3 pups die al overleden waren dat was het gevolg...maaaaaarrrrr....ook 2 PRACHTIGE topfitte pups die inmiddels volwassen zijn. Bayo en Fee. En dat laatste...die 2 pups....dat is waar w e onze focus op hebben gelegd. Veel tijd om verder na te denken kregen we ook niet. Tess ging bevallen en die kanjer floepte er zomaar spontaan heel relaxed 4 pups uit. 4 mannen!!! Wat een opluchting dat dit goed was gegaan.
Maar wederom was er weinig tijd om stil te blijven staan (laat staan om even bij te slapen) want Fabiënne besloot ook om ze er uit te laten komen maar ze besloot ook om alle tijd van de wereld hiervoor te nemen. Op het moment dat een bevalling zich aankondigt wijken wij niet meer van de zijde van moeders, maar hallo Fabbie.....je kúnt het ook overdrijven! al met al duurde dit feestje 48 lange uren, waarin Fabbie veel heel veel geslapen heeft en wij dus niet.
Het resultaat.... 5 prachtige pups, maar met 1 pup bleek al snel iets mis te zijn. Hij kon de tepel niet vast houden, maar dronk de druppeltjes melk wel op als ik op een tepel drukte.
Je gezonde verstand zegt dan wel "laat de natuur z'n gang gaan" maar je hart zegt "we pakken de flesvoeding erbij". Ruim 5 weken heb ik deze kleine man om de 3 uur een flesje gegeven maar hij groeide maar mondjesmaat en er kwam ook weer melk uit z'n neusje. Meestal betekent dit een open gehemelte maar die konden wij en de dierenarts niet ontdekken. Na 5 lange weken bleek dit echter wél het geval te zijn. Een heel team van dierenartsen in Duitsland heeft geprobeerd kleine Hummel te opereren (De naam "Hummel" kreeg hij al gauw in onze Riefteckel Facebookgroep en iedereen maar dan ook iedereen was helemaal weg van hem)
de operatie leek in eerste instantie geslaagd, maar helaas veranderde dit na een paar dagen. We (de dierenartsen en wij) hebben moeten besluiten om Hummel te laten gaan. Het is een pup die we nooit meer vergeten en die altijd een speciaal plekje zal houden in ons hart.

Fabienne moederde zoals altijd geweldig over haar kinderen en de 4 pups groeiden op tot prachtige inmiddels volwassen Teckels met super personeel!